launchora_img

hello

Info

voiceless


I never felt so voiceless in my entire life

just that night when someone peep outside my door


pagkatapos ng kainan sa bahay namin 

nag uwian na ang mga bisita at iba pa 

naming kamag anak tahimik na ang 

buong sambahayan 

wala na ni isang ingay kang maririnig 

dahil kapag ka sasapit ang ika alas dose ng hating gabi

pinag babawalan na kaming lumabas

sa kanya kanya naming kwarto 

yan ang mahigpit na habilin ng 

mga magulang ng nanay 

ko na syang may ari ng bahay nato dati

ayaw daw kasi nila lola ng maingay 

kapag sasapit ang oras na yan 

hindi ko nga rin maintindihan 

na paka maka luma lang talaga ng mga 

matatanda

alam nyo na mga pamahiin na 

hindi mo ma gets pero sinusunod nalang din naming 

magkakapatid yun dahil

wala namang mawawala sa pag sunod 

kaya kahit na naiihi na talaga ako ay 

tiniis ko nalang hihintayin ko nalang sumapit ang

umaga para mapalabas ko

na itong nasa pantog ko 

ipipikit ko na sana ang mata ko para subukang matulog 

nang may marinig akong nag bukas ng pintuan balak ko sanang ignurahin

dahil imposible namang may 

mag lalakad ngayong disoras ng gabi gayong lahat naman ng nandito 

ay alam ang pinag babawal ng mga 

nakaktanda sa amin 

pero talaga naka rinig na naman ako ng tunog ng pag bukas ng pinto

kaya ay hinarap ko nalang ang pinto dito sa kwarto ko para makita 

kung sino ang nangahas na sumuyaw sa utos ni 

lola talagang lagot sila kay nanay mamayang umaga

grabi pa naman magalit ang nanay ko kapag 

may sumusuway sa utos nya 


pero ng harapin ko ang pinto ay nakasara naman ito 

pero nakasisiguro talaga akong may narinig akong tunog ng pag bukas ng pinto 

hmmm. baka naman wala naman talaga akong narinig 

pinag walang bahala ko nalang yoon at sinubukang matulong 


pero kahit ilang tupa na ang nabilang ko ay wala gising na gising parin talaga ang diwa ko 

ayaw talaga akong patulogin ng pantog ko 

talaga namang ngayon ko lang napag isipang nakakainis pala pag wala kang cr sa kwarto mo kapag may ganitong pangyayari 

ihing ihi na talaga ako gusto ko ng ilabas tong nasa pantog ko

pero sa tuwing naalala ko ang kwento ng mga tiyahin ko 

tungkol sa bahay na ito ay talagang umuorong ang ihi ko 

sabe kasi nila sa tuwing sumasapit ang hating gabi kapag tulog na ang lahat

oras naman ng ibang naninirahan dito na gumising para mamuhay ng gaya ng mga ginagawa ng  taong gising sa umaga

hindi man nababanggit ng mga tiyahin ko kung ano ang ibig nilang sabehin doon ay nababasa ko na akung ano iyon 


but I  cant just let that story stop mena umihi sa oras na ito hindi naman kasi napipigilan ng storyang yan ang pantog ko sa pag putok 

kaya kahit takot na takot ako ay sinubukan kong tumayo sa kama naka bukas ang ilaw sa kwarto ko kaya naging mabilis ang pag kilos ko hindi naman kasi ako sanay sa dilim 


at isa pa takot ako sa dilim ayaw ko ng hindi ko nakikita ang mga nasa paligid ko 


nang nasa harap na ako ng pintuan ay nag dadalawang isip pa akong buksan ito natatakot ako kung anong pusibling makita ko sa labas pero hindi talaga mapipigilan ang pantog ko kaya pinailaw ko muna ang flash light na hawak ko bago pihitin ang pinto nakatotok ako sa paahan ko dahil sa takot sa kung anong meron sa kabilang bahagi ng pintong kaharap ko hinawakan ko ang siradora ng pinto at hindi ko alam kong dahil ba sa takot kaya kahit ang siradora ay subrang lameg 


pinihit ko ang seradora ng kwarto ko at nag likha ito ng kakaibang tunog luma na kasi ito kaya kapag bubuksan mo ay talagang maririnig mo nag tunog nito 


sinubukan kong buksan ang pinto pero parang ang bigat

parang ayaw mag bukas but my call of nature is just too strong kaya na buksan ko ang pinto ng kwarto ko napa yuko pa ako dahil may malamig na hanging tumama sa mukha ko parang hangin na inipon at biglang napakawalan but its too strong kaya na pikit ako ng mata at noong buksan ko nag mata ko ang una kong nakita ay isang paa 


maputing paa


wala namang masama sa paa hindi ba at wala namang nakakatakot sa paa


pwera lang kong ang paa na nakita mo ay kagaya ng paa nakikita ko 


isang paang hindi nakatapak sa sahig nakaktutuk doon ang ilaw na nag mula sa flash light na bitbit ko na unti unti kong nabitawan 


nang inangat ko ang mga mata ko 


isang mukha ng lalaking maputi subrang puti maitim na mata at maputlang labe ang nakaharap ko 



"hello" sabe nya 


Be the first to recommend this story!
launchora_img
More stories by Lianne
a letter to someone

a letter to someone

00
Just a daily reminder

selfless love; letting go of someone you love so dearly to someone that make them happy.

11
one of the best

self worth

00

Stay connected to your stories

hello

74 Launches

Part of the Fantasy collection

Published on July 05, 2017

Recommended By

(0)

    WHAT'S THIS STORY ABOUT?

    Characters left :

    Category

    • Life
      Love
      Poetry
      Happenings
      Mystery
      MyPlotTwist
      Culture
      Art
      Politics
      Letters To Juliet
      Society
      Universe
      Self-Help
      Modern Romance
      Fantasy
      Humor
      Something Else
      Adventure
      Commentary
      Confessions
      Crime
      Dark Fantasy
      Dear Diary
      Dear Mom
      Dreams
      Episodic/Serial
      Fan Fiction
      Flash Fiction
      Ideas
      Musings
      Parenting
      Play
      Screenplay
      Self-biography
      Songwriting
      Spirituality
      Travelogue
      Young Adult
      Science Fiction
      Children's Story
      Sci-Fantasy
      Poetry Wars
      Sponsored
      Horror
    Cancel

    You can edit published STORIES

    Language

    Delete Opinion

    Delete Reply

    Report Content


    Are you sure you want to report this content?



    Report Content


    This content has been reported as inappropriate. Our team will look into it ASAP. Thank You!



    By signing up you agree to Launchora's Terms & Policies.

    By signing up you agree to Launchora's Terms & Policies.