Ito na ang huli

Andito ako, wala ka na

Sa pag iwan ko sa una

Sa huli ako'y iiwanan din pala

Paano ba nagsimula ang lahat?

Bakit ba tayo nagkakilala?

Balikan ang alaala

Para saan?

Para lalong masaktan pa

Baka sakaling magising na

Nakilala kita sa ilalim ng mga bituin, habang may musika sa paligid. Hawak natin ang mga bote ng serbesa. Walang humpay na sayawan, tawanan at hindi ko na matandaan. Ninakaw na ng alak ang mga sandali, at sa di inaasahan ay ika'y nalasing. Inuwi ka namin sa bahay ng kaibigan, ako'y naiwan para ika'y alagaan. Ako ang naglinis sa iyong iniwan, ako ang umasikaso hanggang sa ika'y matauhan. Ng panatag na ang aking kalooban umidlip ako at nagising ng iyong hagkan.

Ito yung una. Yung unang pagkakataon na ika'y nakasama. Nakakatawang alalahanin, lahat ng mga sinabi mo at binanggit. Kayrami mong inamin. Tunay ka ngang lasing. Ito yung una. Unang beses na ika'y nakilala. Unang beses na nakausap ka sa labas ng opisina. Unang beses na mayakap ka. Ito yung una pero hindi ito yung simula.

Pagkatapos ng ilang buwan ay naulit ang pangyayari. Sa ilalim ulit ng mga bituin, may musika sa paligid at may mga bote ng serbesa. Sa pagkakataong ito, ako ang nalasing. Ikaw ang nag alaga, umasikaso at nagbantay sa akin. Pero may mali. Sa kalagitnaan ng gabi ay dumampi ang labi mo sa akin. Hindi ko masasabing hindi sinasadya dahil ginusto ko rin. Pero hanggang dun lang yon. Hanggang sa mga halik at yakap at wala ng iba. Ayoko ng humigit pa, hindi ko pa kaya.

Kinaumagahan. Kinabukasan. At sa sumunod at sa sumunod. Buong araw magkausap, magkasama, magkapiling. Lahat ng oras ko'y nalaan sayo, lahat ng atensyon ko'y inangkin mo. Nabuo na ang mga sabi sabi at haka haka, ngunit dahil masaya tayo, walang umaamin. Basta tayo, masaya. Basta tayo, walang ginagawang masama. Kunwari. Kung saan saan tayo nakarating, kung ano ano ang nabili at naangkin. Naubos ang panahon sa isa't isa. Nagkakilala ng mas higit pa.

Ang pangalawa na ba yung simula natin? Kung may simula mang maituturing. Siguro.

Sa ikalimang palapag ay hitik ang usapin. Kung tayo ba o meron ba o ano ba ang nangyayari. Nagsimula ko na ring marinig na ako'y madumi, patapon at di kawili wili. Walang kunsensya, walang dangal, walang puri. Sinasabi nilang sakim ako, pagka't dalawa kayong iniibig. Dalawa kayong tinatangi. Pero hindi, alam kong hindi dahil iisa lang ang pinipintig ng puso kong makulit. Akala ko'y ika'y madadaig ng sabi-sabi ngunit hindi. Naiinis ka ngunit hinahayaan mo lang. Masaya tayo eh, sabi mo nga.

Kaya't patuloy lang ang nakagawian. Pagkatapos ng oras ay uuwi sa akin, at ako'y sasanayin sa iyong mga ngiti, alaga, yakap at halik. Matutulog ako sa iyong tabi, ligtas sa iyong bisig. Gigising sa iyong halik, sa iyong haplos, sa iyong tinig. Gagayak tayo at sabay na aalis. Halos doon ka na tumira, gamit ko at gamit mo'y magkahalo na. Kakatwa, dahil pagdating sa ikalimang palapag ay iba. Walang nakakaalam, walang nakakabatid. Sikreto nating may tamis at pait.

Tamis at kilig, kapag tayo ay magkapiling

Pait at pighati dahil hindi ka naman akin

Lahat ng ito'y mananatiling sikreto natin.

Sikretong hindi ko batid kung may patutunguhan pa.

Sikretong tila ba matatapos na.

Kaya't ihahanda ko na.

Gamit mo sa gamit ko, ihihiwalay ko na.

Yayapusin, lalapatan ng halik.

Huling beses na ako, sa'yo ay dadampi.