Pakikipag-Kwentuhan sa Panginoon

Mahilig ako maglakad pauwi.

Hindi dahil sa nagtitipid ako sa pamasahe,

Hindi dahil sa wala akong masakyan,

At hindi rin dahil sa gusto ko mas mahabang soundtrip.

Naglalakad ako pauwi dahil may panahon ako para kausapin ang Diyos.

Kinakausap ko siya habang naglalakad ako,

Yung pag-uusap na para bang tropa niya ako.

Nagpapasalamat ako sa sa biyaya na natamasa ko

Pero minsan nagdradrama ako.

Hindi ko Siya kinakausap tungkol sa lovelife ko.

Ayoko kasi Siyang istorbohin sa kadramahan ng buhay ko.

Pero ngayong gabi humingi ako ng paumanhin sa Kanya.

Dahil broken-hearted ang isa sa anak Niya.

Nabasted ako.

Yung babae na, sobrang perfect na.

Yung babae na, in her own little quirky ways kumbaga

Na talagang nahulog ako sa kanya

Ay may mas nararamdaman para sa nakaraan niya.

Paulit-ulit kong sinabi sa kanya na hindi ko sinayang oras ko

Masasabi ko ba na nasayang ‘yon kung nagmahal lang naman ako?

“May ia-abot nalang ako sayo” ayun nagdahilan nalang ako

Para naman kahit papaano, may magandang ending ang pag-ibig na napako.

Nakakatawa dahil kung kalian ending na

Doon niya lang ako pinapasok sa bahay niya

Masaya na ako dun kase

Kung hindi man ako nakapasok sa puso niya,

At least nakapasok ako sa bahay niya.

Nandoon ako, nag-abot ng mga bagay na kailangan niya

At isang bagay na matagal ko nang gustong sabihin sa kanya.

Wala nga lang akong lakas, o kakayahan na sabihin talaga

Kaya ayun nagdownload ako ng video sa Youtube

Praktikal diba? Kung hindi mo kaya, ipasabi mo sa iba.

Nag-usap kami sa Mini-Stop sa may kanto

Umaasa na ang istoryang ito, kagaya nung convenience store,

Na panandalian lang din hihinto.

Sinabi ko sa kanya lahat,

At pinatawa siya kahit alam kong matatapos na ang lahat.

Pagkahatid pabalik sa dormitoryo niya,

Binitawan ko na ang dalawang mahiwagang salita

Mahal Kita.

At sa loob lang ng puso ko sinabi ko

Kahit may mahal ka nang iba.

Ishare ko lang:

Cold ako sa mga babae na binasted ako

Pero siya ang babae na kahit na nagkaganito.

Siya parin ang isisigaw ng puso ko.

Siya parin yung babae na perpekto

Na hindi man babae na pinapangarap ko

Pero siya yung babae na talagang nahulog ako.

Kaso, hindi nga lang ako sinalo.

Siya yung babae na ang hilig magsorry, parang ako

Okay lang sana yun basta sana naging tayo

Hindi ko naman hiniling na sana maging jowa mo ako.

Sana lang nabigyan ako nang pagkakataon na iparamdan sayo

Na ikaw talaga isinisigaw ng puso ko, kahit na mapaos pa ito.

Siya yung babae na naging kaibigan ko

Pero mukhang friendzone ang bagsak ko.

Siya yung babae na hinabol ko

Kaso yung nakaraan niya naging bato.

Hindi niya ako kilala pero

Ayun tinisod pa ako.

Pambihira past ka na nga sinaktan mo pa ako.

Naging totoo ako at sinabi ko

The moment na magkasalungat ang aming mga mata at hindi na magtagpo

Iiyak ako.

Ayoko lang naman na makita mo na nasaktan ako.

Bago ko siya iwanan, oo ako na yung lumisan

Kahit ako na yung nasaktan

Nangako kami na

Itatago namin ang huling salita para sa isa’t isa

Na tanging Diyos lang ang makakaunawa.

Sa oras na hindi na kami magkita

Nag iwan kami ng isang bagay na hindi na naisambit pa sa isa’t isa.

Kase sana naman mabigyan pa ako ng isang matamis na alaala kahit ito’y mga salita na nagpapaalam na.

At hindi na nagtagpo ang aming mga mata

Nang ako ay nagpaalam at lumisan na.

Kaya bumalik tayo sa umpisa

Kung saang mula España to Binondo

Panginoon lang ang kausap ko

Bumalik tayo sa simula, ay teka

Ako lang pala.

Sabi ko “Lord, kung onti nalang pala papayagan na niya akong manligaw, bakit niyo po pinabalik yung lalake? Ano po yun, boomerang? ”

Sabi ko “Lord, sana binanggit ko nalang sa kanya itong ga sasabihin ko sa Inyo.”

“Mahal parin kita.”

Mahal parin kita kahit na may nararamdaman ka nang pagmamahal para sa iba.

Mahal parin kita kaya gusto parin kita itext, ichat, tawagan o bisitahin ka.

Mahal parin kita kaya gusto parin kita dalhan ng binatog na paborito mo na noong dinala ko sayo

Napangiti kita.

Mahal parin kita kaya never kong inasam na maging jowa kita, na sana mabigyan lang ako ng kalayaan na iparamdam ko sayo na mahal kita kahit alam kong busy ka.

Mahal parin kita kahit nasasaktan na ako kasi bukod sa busy ka nga, eh busy ka narin pala sa kanya.

Mahal parin kita dahil kaya ko pa na pasayahin ka kahit na hanggang kaibigan nalang pala

Mahal parin kita dahil kahit sinasabi ko na okay lang ako eh yung sa totoo nadudurog na ako kasi nga mahal kita

Mahal parin kita kaya ipaglalaban ko ang nararamdaman ko para sayo kasi nga mahal kita.

Pero pinili kong wag sabihin sa kanya. Tanungin niyo ako kung bakit?

Kasi ayoko na makaabala pa.

Ayoko na dumagdag pa sa mga problema niya

Kung kumpleto na siya ayoko na sirain pa siya sa pagpaparamdam ko dahil ngayon may mahal na siyang iba

Siguro ganito ko siya kamahal pala

Na willing ako na masaktan nalang,

At pinili ko na tapusin nalang.

Kaso ano nga bang tatapusin ko kung

Kung hanggang kaibigan lang pala.

Pero kahit papaano, nagpasalamat ako sa Panginoon

Dahil sinagot naman niya ang mga panalangin ko noon.

Lord marami pong salamat dahil tinupad Niyo nga na magiging masaya na siya dahil may magpapasaya na sa kanya.

Lord marami pong salamat dahil tinupad niyo nga na maging magaan na ang mga bagahe niya dahil ay bubuhat na nito para sa kanya.

Lord marami pong salamat dahil tinupad Niyo nga na ingatan at alagaan siya, dahil bukod po sa Inyo, may magmamahal na sakanya.

Ako nalang sana pero sa plano Ninyo ako nagtitiwala.

Lord marami pong salamat dahil tinupad niyo nga na maging magaan na ang damdamin niya,

Dahil wala nang asungot na kagaya ko na mambubulabog pa sa puso niya.

Para hindi na kayo antukin pa sa mga sinasabi ko, parang pag-ibig ko

Eh lagyan na natin ng ending itong tulang ito.

Sa bawat panalangin at pakikipag usap ko sa Panginoon, palagi akong humihiling—taas noo:

Patuloy parin ako magdadasal para sayo, sa kaligtasan at kaligayahan mo.

Patuloy parin akong aalalay sayo

Kaya Panginoon payagan niyo po ako

Na mahalin siya kahit maging munting alaala nalang ang bagsak ko.