Tula ng Talakayan

Ang hirap simulan, gayundin ang pamimilian.
Tila isang bata na hindi mawari kung saan.
Saan ba pupunta, alin sa dalawa?
Desisyon na malabo pa kaysa sa mata.

Magandang oportunidad, iyan ang inilalahad.
Abot kamay, siguradong ibibigay.
Ngunit sa isip, kailanma'y hindi sumagi,
Sapagkat mithiin ng iba, ako'y walang pagnanasa.

Mabigat na responsibilidad,
Ihandang saluhin at may dignidad.
Pakiwari ba'y ikukulong,
ang sarili ng dahil sa pagtulong.

Samantala'y ibang bansa ang pinangarap,
Manirahan at kumayod doon ay aking hanap.
Bagama't mangangambang mapag-isa,
Ang nais ko lang ay mas makatulong sa pamilya.

Pangarap na sobrang hirap,
Pilit inaabot ngunit hindi sapat.
Buo ang kalooban na harapin ang pagsubok,
Ngunit dapat munang lakbayin ang kasalukuyang tuktok.

Dapat bang tanggapin ang oportunidad ng kasalukuyan,
Kahit kapalit nito'y kasiyahan at kalayaan?
O tanggihan para paghandaan ang kinabukasan,
upang pangarap ay makamtan ng buong kaligayahan?