Para kay Mahal

Mahal, hawakan mo muli ang pawisan kong mga kamay patungo sa ilalim ng ating puno kung san ka lumuhod at pinangakong susungkitin ang mga nagbabagang bituin
kung san tayo umindayog sa ihip ng hangin na para bang may musikang dapat sundin.

Mahal, halikan mo muli ang aking mga labi na para bang ako lamang ang babaeng iyong ninais makasama habambuhay na para bang mga lasa lamang ng pinagsama nating laway ang nagbibigay buhay sayo.

Mahal, yakapin mo ko muli at tulungan mo kong buuin ang aking sarili sapagkat ikaw lamang ang pinagkakatiwalaan kong magtatagpi tagpi sa pagkatao kong walang pagkaka kilanlan, na tila ikaw ang nawawalang pirasong bubuo sa buhay ko.

Mahal, muli mong sambitin ang mga salitang naglapit sakin sa mundo mo, bigkasin mo ito ng malakas, isigaw mo to at bingihin mo ang aking mga tainga sa nag uumapaw mong pagmamahal para sakin.

Mahal, sabihin mo kung babalik ka pa. Nandito lang naman ako, sumusunod na parang anino, naghihintay na muli kong madama ang init ng yong mga bisig noong gabing hindi ko kinaya ang bulungan ng tao sa paligid ko.

Mahal, babalik ka pa ba? Sumulat ka manlang upang hindi ko tintitigan ang mga alaalang iniwan mo sa likod ng bawat pintong nilabasan mo. Sumulat ka sapagkat kailangan ko ng sagot, kailangan ko ng eksplenasyon, kailangan kita, kailangan kong malaman ang daang pabalik sa mundong kinasanayan ko.