Para Sa Sintang Paaralan

Pursigido akong mapapayag siya upang makasama ka

At nang mapagbigyan, hindi na makapaghintay

Sabik na akong makapiling ka kaya

handa na ako sa kung anong mangyayari,

kahit alam kong iiyak ako gabi-gabi

Dumating na ang takdang oras,

hindi ko na mapigilan

ang emosyong nag-uumapaw

Sa wakas, hindi na lang kita abot-tanaw

Palagi na kitang masisilayan

at wari ko'y hindi na kita kaya pang bitawan

Sa pagdaan ng mga araw,

ikaw ang sandigan,

sa mga bagay na imposible, ikaw ang naging daan

Sinta, tinuruan mo akong magpatuloy kahit napapagod,

magsaya kahit lumuluha

at matutong ipaglaban kung ano ang tama

Aminado akong hindi lahat ay matatanggap ka

dahil tulad ng iba,

mayroon ka ring mga pagkukulang na nakalilimutang punan;

mga bagay na tila ba naging normal na

at hindi na sinikap na baguhin sa simula pa lang.

Minahal kita sa kabila nang lahat ng 'yong kapintasan

At patuloy kitang mamahalin sa'yong mga tagumpay

Hinulma mo ang aking pagkatao;

tuluyang binuwag ang mga maling prinsipyo

Kung sakali mang magkakahiwalay na tayo,

tandaan na ang mga alaalang pinagsaluhan

ay mananatiling nakaukit sa aking puso

maging sa aking isipan

Lilisanin ko man ang naturang parte ng buhay na kasama ka, hindi kita kalilimutan.