Ulan

Ang pagbagsak ng malamig na hangin

Ang hanging yakap-yakap ako

Ang iyong buhok na di naka- ayos

Minamasdan ko ang himpapawid

Masalit sa mata nginit ako'y masaya

Inaalala ko ang lahat 

Ang iyong yakap na gaya ng hangin

'Ki lamig; 'Ki sarap

Ang iyong boses na gaya ng ibon

Maliit at matamis

Subalit ikamamatay ko ang iyong halik

Halik na makabasag pinggan

Halik na inaasam

Halik na ikaw lang, mahal

Halik na di na pwedeng ibalik

Halik na kinalimutan na ng panahon

Gaya ng hangin at ulan

Ang iyong halik ay lilipas rin

Subalit may markang mananatili

Kaya mahal pagnagkita tayo uli

Isang halik sa bawat araw na wala ka 

Sana sa araw na iyon, mahal

Bumuhos ang ulan

Upang matangal lahat ng sakit

Lahat ng mapapait na alala

Mahal , maligo tayo sa ulan na

Walang hanggan

Lunurin natin ang ating sarili sa sandaling iyon

Tapos...

Umahon tayo

Umahon tayo sa katotohanan

Di na pwede; na wala ng tayo

Sa araw an iyon mahal

Sana bumuhos ang ulan sinlamis ng yelo

Subalit ang yayakapin mo ako 

Sa iyong mainit na bisig ako'y iiyak

Datapwat tayo'y nagkita na

Ngunit ito na ang huli

Subalit ito ang sandali 

Na nakamamatay

Kasama ng ula hangin at ulan

Pati ang mga yakap mo't halik

Tayo'y mahiwalay 

Ngunit tayo'y magbabalik sa isat=isa 

Pag tayo ay handa na

Sa huilng pagkakataon

Paalam, mahal

Dahil sa susunod ay ipaglalaban na kita

Sa susunod pag ako'y handa na

Ipaglalaban na kita 

Hanggang kamatayan

Subalit huminto muna tayo dito

Paalam, mahal

-----

This poem is base on my experience that broke my heart. Actually, I wrote this one a year ago. Now, that he's back I want to share this poem and ask opinions. He's back with someone else. I don't know what to do.

mja