Hamog

Mapagtanto mo Sana,
Na sa madilim at tahimik kong umaga,
Ay akap ako ng Malamig na hanging pinuno Ng takot;
Hinagpis, Poot at lungkot.
Nakatago sa ulap at makakapal na hamog.
Sa sandaling pagpatak yaring ambon,
Ay syang pagpapakawala nang sakit na dulot ng kahapon.
Sa hindi kinayang bigat-
Sa mga hikbi't pag-iyak,
Maipaalala mo Sana,
Na hindi kaduwagan ang sandaling pagtumba

-Jo🥀