Muling Pagtila

Nakikisabay ang buhos ng ulan,
Sa bugso ng hinagpis na aking nararamdaman.
Tila ba isang awit na tumutugma ang ritmo nito,
Sa bawat indayog ng binabagabag kong puso.

Mabuti pa ang ulan ay nagbabadya,
Hindi tulad ng luha kong tutulo na lang bigla.
Ano pang silbi ng tinatawag na pagtila,
Kung baha ay tapos ng makapaminsala.

Hindi mapakali;
Hindi lubusang mawari,
Kulog nga ba o hikbi,
Ang higit na nakaririndi.

At sa tuluyan nga nitong paghina,
Biktima ay naiwang balisa,
Maaaring nagwakas ang sakuna,
Ngunit hindi ang bakas ng tindi ng ragasa.