Sandatang Pangyapos ng mga Estranghero

Simpleng haplos

Palad na dumausdos

Hiningang naghikaos

Upang libog ay mairaos.

Ang tulang 'to

Ay para sa inyo

Sa mga lalaking binaboy ako

Minsan lang ako kumanta

Baka sakaling may maniwala na

Sa pangyayaring pilit kong winaksi

Sapagkat ako lang rin ang naging saksi

Kalat pa ang liwanag

Dilat pa ang dilim

Tropang nagkumpulan

Hayok ng may maipulutan

'Di ko pansin

Sa akin pala sila'y nakatingin

Gumiguhit

Kung pano ako gagalawin

Ritmong nakamamatay

Tila ako'y nakaratay

Bakit?

Bakit niyo ko hinalay?

Saglit na naging laruan

Bukana kong ginawa niyong pasukan

Ng mga bagay at aring walang katapusan;kapaguran

Na umabot sa pagmamahnhid ng aking katawan

Tulala

Balisa

Nanghihina

Palayain niyo ko, nagmamakaawa

Ang bigat sa dibdib

Para kong iniipit

at pagkuha na lamang ng lubid

Ang kakawala sa inyong init

Bilang ang kilos

Dinig ang kaluskos

'Di pa pala tapos

May isa pa, dalawa, tatlo di ko mabilang na kasunod.

Kalupitang pinaranas

Ng mga taong marahas

Kalaswaa'y pinalasap

'Di ko pa rin matanggap

Kaya ang tulang 'to

Ay para sa inyo

Sa mga lalaking binaboy ako

Ako na ang umiwas

Ang lumayo't tumakas

Ako na ang nagdusa

Ang sinampal ng masasakit na salita.

Nabuntis nang maaga

Malandi, makati, pakangkang, pokpok, walang kwenta ano pa?

Sino raw ang ama?

Aba malay ko marami silang nagpakasasa

Ngunit 'di ito yung panahon upang magmukmok

Magpakabaliw sa sinapit ko

Paalam, paalam birhen

Sabay iyak ng anghel na lumabas sa sinapupunan ko

Nanghina man bagama't nagkaron ng lakas: ng tapang

Hustisya, sigaw ng aking isipan

Nagtago ang buwan

Sabay sila'y ng kalangitan

Ito na ang pagkakataon

Ito na rin ang simula nang pagbangon

Kaya, magtago na kayo

Sapagkat pagnakita kayo ng dalawang mata ko

Itaga niyo sa bato

Sa selda ang hantong niyo

Magpatirapa man kayo sa harap ko

Hingin ang kapatawaran ko

Patawad ngunit binaboy niyo ko, mga gago!!